Last but not Least

De auto is ingeleverd en de tassen staan klaar. Tijd om ons laatste verhaal te schrijven…

Beginnen maar bij waar we gebleven waren. Vanuit Bariloche zijn we naar een gletsjer gereden die relatief gezien dichtbij was (zo’n 100 km verder). Onderweg genoten van prachtige vergezichten, blauwe en turquoise kleurige meren in combinatie met een prachtige omgeving. De gletsjer zelf was veel mooier om van veraf te bekijken maar het was leuk om naar de rivier met smeltwater te lopen. Water dat zo helder en schoon is dat je het kunt drinken. Het is ook wel een hele aparte ervaring om water zo uit de rivier te scheppen en op te drinken. En ja, het smaakte goed! Verder hebben we nog wat rondgelopen door Bariloche en een protest optocht gezien. Tot nu toe hebben we in iedere Argentijnse stad nog protesten gezien. Argentijnen houden van protesteren omdat dat ook een recht is dat ze nog niet zo lang kennen.

De volgende ochtend vroeg zijn we vertrokken om naar Trelew te rijden. Op de kaart en bij benzinestations hadden we al gevraagd waar de verschillende benzine stations gevestigd waren omdat op route 25 (700km lang) maar een beperkt aantal benzinestations zijn. Met volle tank en vol goede moed aan de tocht begonnen, vooral in de hoop om geen slechte wegen tegen te komen, anders zou de tocht nog wel erg lang kunnen gaan duren.

In El Bolson zijn we even gestopt om over de markt te lopen en wat te eten en te drinken en toen begon de tocht pas echt. Bij het eerste plaatsje waar we alvast wilden bijtanken (we hadden nog ruim driekwart tank, maar toch voor de zekerheid…) stond een rij van meer dan een half uur. Dus wij aan de pompbediende vragen hoever het volgende tankstation was. Nog 140 km. Ohh, dat halen we makkelijk… En die heeft zeker weten benzine? Ja die heeft zeker weten benzine… Dus jullie raden het al, bij dat tankstation aangekomen, geen benzine. Al vier dagen niet… Met een halve tank over begonnen we nu toch wel te balen. Hebben we ons goed voorbereid, moeten we nog in spanning zitten of we wel genoeg benzine zouden hebben, want het volgende benzinestation was nog eens 200km verderop. Maar, die zou zeker weten benzine hebben… Dus wij, een beetje zenuwachtig weer in de auto op naar het volgende tankstation. Met een kwarttank daar aangekomen… Ja we hebben bezine maar je mag maximaal voor maximaal 100 pesos tanken. Dus daar schoten we nog niet mee op als je bedenkt dat je voor dat geld nog geen halve tank krijgt… Maar goed, met de hoeveelheid die we nu hadden zouden we het precies moeten kunnen redden. Onderweg kwamen we nog een tankstation tegen maar daar konden we maar voor 50 pesos tanken… En niemand wist wat er aan de hand was… Gelukkig in Trelew aangekomen hadden we eindelijk een groot benzinestation waar wel gewoon benzine was, dus meteen maar vol tanken die hap. Je zou denken dat het in patagonie niet zo gek is dat je geen benzine kan krijgen. Het ligt zo afgelegen… Maar dit probleem zijn we dus de rest van de trip tegen gekomen… Gelukkig nooit stil gestaan zonder benzine want autopech in een woestijn zonder een dorp in 100km omtrek is toch echt geen prettige gedachte!

In Puerto Madryn aangekomen zaten we in een ontzettend mooi hostel op rijafstand van de peninsula Valdes. Het natuurgebied waar je veel zeedieren kan spotten. De volgende dag wij dan ook op weg daarheen. Het schiereiland is maar heel klein voor Argentijnse begrippen, maar evengoed moesten we in totaal toch nog 400km rijden om alles te kunnen zien. We waren dan ook een flinke dag onderweg. Zo hebben we guanacos (soort lama), pinguins, zeeleeuwen, allerlei soorten vogels, zeeolifanten e.d. gezien. Echt ontzettend leuk. Jammer genoeg hebben we geen orkas gezien (dit is de plek waar orkas zich expres op het strand laten stranden om zeeleeuwen te grijpen) maar aan de andere kant is het misschien ook wel beter. Het is een spectaculair gezicht om te zien hoe die dieren tegen hun natuur in zich op het strand laten stranden maar het is ook wel een heel naar gezicht om te zien hoe ze een zeeleeuw grijpen en er vervolgens mee gaan spelen e.d. (we hebben foto’s en filmpjes gezien) en de kleine zeeleeuwtjes zijn toch wel erg lief en schattig ;).

De dag na de peninsula zijn we weer gaan rijden zodat we ruim de tijd hadden om in Buenos Aires te komen. Zo zijn we gestopt in Las Grutas en hebben een middag doorgebracht aan het strand en bij dat dorpje, hebben we overnacht in Azul, een niet zo interessante stad en onze laatste huurdag hebben we doorgebracht in la Plata. De eerste volledig ontworpen stad ter wereld en in 20 jaar tijd gebouwd. De stad moest er komen omdat het provinciebestuur niet meer uitgevoerd kon worden in Buenos Aires. Er was namelijk belangenverstrengeling van de provincie Buenos Aires en de stad Buenos Aires en dat pikten de andere provincies niet. Daarom is er maar een nieuwe stad gebouwd, maar wel een hele mooie! De stad heeft prachtige gebouwen en de hoogste kathedraal van de beide Amerika’s. Ook mooie parken en prachtige lanen met bomen. Echt heel prettig om te bezoeken. Ook zijn we er achter gekomen dat de vrijmetselaars echt hebben bestaan, en hebben geholpen de stad te ontwerpen. Overal in de stad kun je daar nog de sporen van terug vinden. Dan Brown zou er een boek over kunnen schrijven :D. De eigenaar van het hostel waar we verbleven was er trots op dat we zijn hostel hadden gekozen en dat we de stad kwamen bezoeken. Er komen namelijk helemaal niet veel toeristen naar La Plata omdat Buenos Aires voldoende is om te bekijken (La Plata grenst bijna aan Buenos Aires) maar het is een hele mooie stad en zeker de moeite waard.

Vorige week dinsdag was het tijd om de auto in te leveren. Normaal niet echt het vermelden waard maar de slimmerikken hadden onze auto uitgeschreven en op papier weer uitgeleend. Ze keken dus vreemd op toen wij aankwamen met die auto… Wat dat betreft kan Argentinië nog veel aan professionaliteit winnen.

In Buenos Aires sliepen we weer in het hostel waar we ook al eerder hebben geslapen. Dat is namelijk erg goed bevallen. De persoon achter de balie kon ons ook erg veel vertellen over de stad met alle activiteiten die er te doen zijn dus in onze zes dagen hier hebben we iedere dag een beetje meer van de stad leren kennen.

Eerst even een klein beetje over de stad zelf. Dat het een enorme stad is hoeven we niet meer te vertellen. 40% van de Argentijnse bevolking woont in de stad. Het is een ontzettend drukke stad met heel veel mensen en auto’s op straat. De mensen zijn vriendelijk en het is een hele open stad waardoor het erg prettig is om hier te verblijven.

De eerste dag hebben we de omgeving van ons hostel verkend. Ons hostel ligt in de wijk San Telmo. Een van de beroemde en oudste wijken van de stad (In totaal heeft BA 6 voor toeristen aantrekkelijke en bijzondere wijken). We hebben genoten van de prachtige gebouwen die hier staan (deels vergane glorie) en het is goed te zien dat in deze stad voornamelijk Franse architecten aan het werk zijn geweest. De stad doet erg Europees aan.

De tweede dag zijn we vanwege het mooie en vooral heel warme weer naar de dierentuin gegaan. Er is hier een hele mooie dierentuin waar veel dieren gewoon los lopen en gevoerd kunnen worden door mensen wat echt een ontzettend leuke ervaring is. Daarnaast hebben we nog een parade gezien van honderden paarden met ruiters van de ere garde of zoiets. Als we de taxichauffeur goed hebben begrepen was dat omdat het parlement en de president die dag terug kwamen van het zomer reces en weer begonnen met hun werk. Was wel een erg leuk gezicht.

Vrijdag hebben we de wijken recoleta en palermo bezocht. In recoleta hebben we vooral huizen bekeken en zijn we naar de beroemde begraafplaats daargeweest. Het is een stad van praalgraven en o.a. Evita Peron en vele andere belangrijke Argentijnen zijn daar begraven. Mooi om een keer te bezoeken. Daarna zijn we naar het museum geweest van Evita. Dat ze belangrijk was voor de Argentijnen wisten we al maar nu weten we ook waarom. Wat een bijzondere vrouw moet dat geweest zijn! Erg indrukwekkend om het museum ter ere van haar te zien.

’S-Avonds zijn we naar een Milonga geweest. Een Milonga word gehouden in een traditionele bar. Het is een avond waar voornamelijk Portenos op af komen (zo heten de inwoners van Buenos Aires) om de tango te dansen. Het was niet druk maar wel een ontzettend leuke avond. Binnen twee minuten vroeg iemand Ingrid al ten dans (geen zorgen, het was een oudere meneer die ons wilde leren dansen :P) en kreeg ze haar eerste dansles. Daarna was Louise aan de beurt die het daarna Rob weer moest leren :D. Het is echt een ontzettend mooie dans om te zien en in combinatie met de liveband die aanwezig was, kon onze avond niet meer stuk! De liveband speelt in het tropentheater in Amsterdam in oktober dus wie weet kunnen we ze nog een keer zien… :D.

De avond duurde lang dus zaterdag hebben we heerlijk uitgeslapen. Daarna zijn we naar een prachtig park geweest en hebben daar de middag doorgebracht.
Vandaag hebben we de laatste souvenirs aangeschaft op de vele markten die er zijn op zondag en vanavond gaan we nog een tangoshow bekijken met professionele dansers. Dat leek ons wel een mooie afsluiting. Morgen gaan we lekker rustig aan doen en morgenavond vertrekt het vliegtuig om half elf. Als alles goed gaat (geen last van de staking van Iberia bv.) komen we dinsdag avond aan in NL.

Onze reis was een onvergetelijke ervaring die elke cent waard is geweest. We hebben fantastische dingen mogen zien en ieder land waar we zijn geweest hebben we een beetje in ons hart gesloten. We hebben geweldige mensen ontmoet, prachtige natuur gezien en een vooral elkaar door en door leren kennen. We hebben natuurlijk ook onze downs gehad, maar de reis wordt gekenmerkt door de vele hoogte punten die we hebben mogen mee maken.

We kunnen niet vertellen wat het mooiste was wat we hebben gezien, alles had zijn eigen charme. Ook hebben we geen favoriet land, want ieder land heeft zijn eigen karakter met de mooie en minder mooie eigenschappen. Voor geen goud hadden we dit willen missen en tot zover is het maken van deze reis de beste beslissing die we in ons leven hebben kunnen nemen.

Maar hoe geweldig het ook was, het is tijd om naar huis te gaan…

We willen iedereen bedanken voor de getoonde interesse en met meer dan 25.000 pagevieuws van onze blog, bleef het leuk om nieuwe verhalen te schrijven en zijn we ook wel een beetje trots dat veel mensen iedere keer weer naar een nieuw verhaal uitkeken. Ook hebben we genoten van alle reacties en alle interesse vanuit Nederland gaf de reis een extra dimensie!

Veel liefs Louise, Rob en Ingrid