The land of the Lone Star

The land of the lone star…

Het duurde even maar daar zijn we weer. Inmiddels zitten we in het Noordelijkste puntje van Texas, tegen Colorado aan, maar met ons verhaal waren we gebleven bij de Swamp tour.

Als je de verhalen moet geloven zijn de moerassen van Louisiana stinkende modderpoelen waar je geplaagd wordt door muggen. Niets is minder waar kwamen wij al snel achter. Het staat er vol met oeroude cypressen die met hun wortels het water schoonhouden. Het is ook helemaal vol van leven zoals: alligators, allerlei verschillende soorten vogels, wasberen, slangen en nog veel meer. We hebben echt onze ogen uitgekeken en het was zo ontzettend gaaf om allemaal te zien. En het mooiste was, er was geen mug te bekennen :-D. Ook hebben we tijdens de tocht veel meegekregen van de gevolgen van Katrina. Het water stond daar gewoon 4 meter boven het normale pijl. En ondanks dat in dat gebied alle huizen op palen staan, waren de palen niet hoog genoeg om de huizen te beschermen. Het was wel heel indrukwekkend om dat zo te zien. Je hoort de verhalen natuurlijk, maar je begrijpt de impact van een natuurramp pas echt als je het met je eigen ogen kan zien.

Na de Swamp tour zijn we met een overnachtig richting Dublin, Texas gereden. Vanaf het moment dat je de grens van Texas passeerd weet je dat je in Texas bent. Iedere staat heeft een eigen slogan. De slogan van Texas is zoals je misschien wel kunt raden: “ the lone star state”. Je komt gewoon letterlijk een andere wereld binnen. Ondanks dat Texas heel veel keer groter is dan Nederland, hebben ze maar drie grote steden. Voor de rest heb je alleen maar dorpjes die je doen denken aan de oude Western films. Het lijkt ook wel eens of de tijd hier heeft stil gestaan. De rest van de V.S. beschouwen de Texanen als arrogante mensen wat deels misschien ook wel waar is, maar we snappen wel waar het vandaan komt. De Texanen wonen in erg ruig landschap en je moet vechten om hier te kunnen leven met extreem warme zomers en even zo koude winters. Maar Texas heeft absoluut een bepaalde schoonheid. Er is ook nog heel veel wildlife zoals herten, wilde zwijnen, dassen enz… maar ook coyotes, bobcats en mountain lions (puma’s) doen het erg goed. We zouden ook graag Texas nog een keer in het voorjaar willen zien als alles groeit en bloeit. Helaas hebben ze een groot water tekort omdat er veel te weinig water is gevallen afgelopen zomer (het tegenovergestelde van NL) en alles heeft daar onder te lijden.

Waar Texas nog meer om bekend staat zijn de grote boerderijen. Hier worden ze Dairys genoemt. In Dublin verbleven we bij Willy en Marilyn. We zouden eigenlijk logeren bij Tante Ina (hier door iedereen oma genoemd) maar die had op eens besloten dat ze wilde verbouwen dus haar huis was een grote puinhoop toen we aankwamen. Ze had groot gelijk want het eindresultaat mag er wezen! Maar goed. Willy heeft een boerderij waar hij ongeveer 2000 koeien melkt met een totaal van ongeveer 3000 koeien. Zijn bewoordingen: “Ik heb een hobby boerderij” . Waarom? Van al zijn broers heeft hij de kleinste boerderij en hij beschouwd zijn werk als zijn hobby. Het mooie hier is dat overal de ruimte voor is. Dus ook voor zulke grote bedrijven. En de koeien hebben hier een goed leven. Ze hebben alle ruimte in ruime loopstallen, ruime boxen gevuld met zand om in te liggen en schaduw wanneer ze willen, en dat is vaak in de zomer. Daarnaast worden ze ‘s-avonds de wei in gelaten om te grazen. Wij waren in ieder geval onder de indruk van de opzet.

Naast de rondleiding over de boerderij heeft Louise met Lauren (de dochter van Willy en Marilyn) een buitenrit gemaakt. De paarden van Lauren zijn heel goed getraind in de western stijl en dat was te merken ook. Zelfs Rob heeft voor het eerst in zijn leven op een paard gezeten. Lauren is jeugd kampioen in cuddling, dat is een manier van koeien drijven. Een prachtig gezicht om te zien! Daarnaast zijn we mee geweest naar de kerk en hebben we heerlijk gegeten bij David en Leslie.

David is een broer van Willy en woont een kleine 20 mijl verder in Hico. David heeft een boerderij met ongeveer 3000 melkoeien en 5000 koeien totaal. Wat daarnaast speciaal is aan zijn boerderij, dat hij nog 50 ha aan natuurlandschap heeft. Daar loopt heel veel wild in het rond en hij houd van jagen. De grond is niet geschikt voor landbouw en veel goedkoper dan in NL. Dus dan kan je zoiets veroorloven. En van wild is hier meer dan genoeg, al zien wij daar natuurlijk weer niets van… En aan de jacht zijn in Texas hele strenge regels verbonden waar erg streng op gecontroleerd wordt.

Inmiddels zijn we aangekomen bij Donald en Cheri. Zij wonen in Texas en beheren het bedrijf waar bijna de hele familie in geinversteerd heeft. Dit bedrijf heeft 30.000 koeien waarvan een gedeelte biologisch gehouden wordt. Al word er bij alle bedrijven heel scherp gelet op de leefomstandigheden van de koeien! Ze bezitten meer dan 20.000 Ha land (ongeveer half de Noordoostpolder) en bewerken dat voor zover mogelijk. Er werken inmiddels 250 mensen voor hun, allemaal mexicanen. En om ervoor te zorgen dat de kinderen van de werknemers kans hebben op een goede opleiding, zijn er zelfs twee kleine scholen gebouwd om bijles te kunnen geven. Dat is wel een heel bijzonder gegeven omdat mexicanen vaak als minderwaardig worden beschouwd in Amerikaanse maatschappij. En het bedrijf doet het wel slim want het levert gemotiveerde werknemers op en een tevreden omgeving. Ze hebben geprobeerd om Amerikanen aan te nemen, maar dat leverd dezelfde problemen op als wij hebben in Nederland voor dat soort werk. Er werken niet voor niets zoveel Polen in Nederlad…

Gister hebben we een rondleiding over het bedrijf gekregen en je kunt je echt niet voorstellen hoe immense groot dat is als je het niet zelf hebt gezien. Daarnaast hebben wij weer de hele ochtend paard gereden. De biologische koeien worden nog steeds gedreven door cowboys. Alleen in de winter staan de paarden stil. Dus ze zijn erg blij als bezoekers willen rijden en ja, wij vonden het ontzettend leuk.

‘s-avonds is er heerlijk voor ons gekookt door Jelmer Vink (familie van tante Ina’s kant, komt uit Aalsmeer) en door Nick (de oudste zoon van Willy en Marilyn werkt voor Donald). Het was erg leuk om ervaringen te delen met iemand uit Nederland en we hebben dan ook een ontzettend gezellige dag gehad.

En vandaag is een beetje een rustdag. Dat hebben we soms wel nodig in alle hectiek. Het leuke is, het is weer gelukt om foto’s te plaatsen dus we hebben weer een hele nieuwe serie foto’s online geplaatst! Onze volgende stop wordt Mesa verde in Colorado (schijnt erg mooi te zijn). Daarna rijden we verder naar de Grand Canyon en Las Vegas. We hebben er zin in!

Groetjes Rob en Louise