Bienvenido en la Argentina

En toen waren we alweer in Argentinië...

Ons vorige verhaal was opgehouden bij de grens van Brazilië in Foz do Iguazu. De Braziliaanse kant van de Iguazu watervallen.

Deze watervallen behoren tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen. 4.5 kilometer aan watervallen met als hoogtepunt de devilsthroat. Een hoogtepunt mag je het zeker noemen. Wat een indrukwekkend schouwspel was dat. Een klein minpuntje was dat het verschrikkelijk druk was met toeristen, maar om heel eerlijk te zijn deed dat niets af aan het fantastisch mooie geheel. We zullen wat foto´s proberen te plaatsten om jullie te laten mee genieten.

´s-Middags werd het tijd om weer naar het hostel terug te gaan want het is daar gewoon echt te warm om in de middag wat te doen. De temperaturen bereiken de veertig graden dus zelfs het zwembad is niet meer verkoelend. Maar toch nog steeds beter dan in de zon. Bruin worden is er ook niet echt bij want je verbrand gewoon binnen tien minuten, je hebt twintig minuten als je zonnebrand opsmeert geloof ik.

De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald om naar de Argentijnse kant van de watervallen te gaan. Doordat we met een toeristenbusje gebracht werden, ging het snel en eenvoudig bij de grensovergang. En hoppa, weer een stempel erbij in het paspoort. Inmiddels beginnen we aardig wat stempels te verzamelen!

Bij de Argentijnse kant zat een gids inbegrepen bij onze buspas. Maar waarom we die gids hadden, echt geen idee. Wanneer je betaald voor een gids hebben wij het idee dat je een tour krijgt met uitleg over de watervallen, hoe ze zijn onstaan enz... Mooi niet dus. Hij zorgde er alleen maar voor dat we overal kwamen en weer op tijd bij de bus waren. Dat hadden we dus zelf ook wel gekund... Aan de Argentijnse kant liepen we eigenlijk boven de watervallen. Dat maakte het minder indrukwekkend maar door beide kanten te bezoeken krijg je wel een compleet beeld van de watervallen. En dat neemt niet weg dat de Argentijnse kant ook heel indrukwekkend was om te zien. Ook leuk waren de vele regenbogen die te zien waren.

Na een lange dag in de hitte en 7 kilometer verder was het tijd om naar ons volgende hostel te vertrekken. Een redelijk eenvoudig maar ook weer een goed hostel. Omdat onze volgende stop Salta zou zijn, een reis van 26 uur, besloten we om weer een rustdag in te lassen. Was ook wel nodig omdat nu Rob aan de beurt was om flink last te hebben van buikgriep. Heel vervelend allemaal.

Gelukkig ging het al iets beter bij aanvang van de busreis en deze was goed te doen. Overdag hadden we een redelijke bus en ging de tijd vrij snel. Eind van de middag hadden we een overstap in Posada en stapten we in een eerste klas bus. Dat betekende dat we grote nepleren stoelen tot onze beschikking hadden die ideaal zitten maar heel vervelend zijn wat zweten betreft... Daarnaast was de airco gaan lekken en hielden twee films die er gedraaid werden op ongeveer 2/3e van de film op -lees je bent net lekker gemaakt voor het spannendste gedeelte en dan stopt het ermee- :(. Dus tot zover de eerste klas bus... Wel positief was het feit dat we eten en drinken kregen geserveerd. Dat bestond uit: Om zes uur een maaltijd van zes verschillende soorten mierzoete koekjes, om elf uur aardappels met vlees en als onbijt weer dezelfde combinatie van koekjes... Maar klagen doen we niet want er zijn heel wat slechtere bussen te vinden ;)

Eenmaal in Salta aangekomen moesten we nog even wachten in het hostel voordat onze kamer klaar was. Daarna meteen maar weer even een middagdutje gedaan aangezien die lange reizen er flink inhakken. Daarna werd het tijd om Salta te verkennen. Het is echt een leuke stad die heel Europees aandoet. Ze hebben een prachtig plein met een aantal mooie gebouwen eromheen en er moeten ook een aantal mooie musea zijn. Wij op pas om cultureel te doen, zijn de musea dicht op maandag... Maar goed, om vier uur gaan de een paar mooie kerken open dus dan gaan we die maar even bezoeken.

Morgen gaan we op pad met een activiteit die bij de buspas inzit. We gaan een aantal kleine pittoreske dorpjes bezoeken. We zijn erg benieuwd. Overmorgen gaan we naar Jujuy, een klein stadje ten noorden van Salta om de 27e naar Chili te vertrekken. Na een dag in Chili gaan we de zoutvlaktes van Bolivia bezoeken om daarna weer terug te keren in Chili. Druk programma dus de komende week!

En VERASSING, we hebben net gehoord dat Ingrid de laatste drie weken met ons mee gaat reizen :D 13 februari komt ze aan en ze gaat op dezelfde dag terug naar Nederland. We hebben er heel veel zin in en vinden het ontzettend leuk dat ze komt!

Dat was ons verhaal weer en we zeggen, tot snel!

Liefs Rob en Louise