en una palabra: encreíble

Om het verhaal te openen: “Costa Rica is echt waanzinnig!” maar de Spaanse lessen zijn ook heel hard werken geblazen! Maar goed, we beginnen bij het begin ;).

We krijgen vier uur per dag les van Tatiana. Een ontzettend leuke en enthousiaste vrouw. Ze vind ons erg intelligent :P en daarom test ze ook hoe snel wij in staat zijn de lesstof op te nemen. Je kunt je dus voorstellen dat het erg snel gaat allemaal. Maar het zijn ook wel erg leuke lessen moeten we zeggen.

Vorige week hebben we de hele week priveles ontvangen, deze week echter zijn er twee nieuwe studenten bijgekomen. Zij volgen al langer lessen maar wij hebben meer de kans gehad om spaans te spreken. Vandaar dat we bij elkaar in een klas zijn geplaatst. Daardoor zijn de lessen van deze week ook wat dynamischer geworden. Zo moesten we post-its op elkaar plakken (in een wedstrijd) om te leren hoe de verschillende lichaamsdelen heten enz… Levert wel hilarische situaties op moeten we zeggen :D.

Verder vertellen we vooral aan welke activiteiten we hebben deelgenomen en nog een beetje over Turrialba omdat niet iedere dag even interessant is om over te vertellen.
Turrialba is een stad met een onbekend aantal inwoners. De ene site zegt namelijk 60.000 en de andere site 80.000, sommige mensen zeggen meer dan dat en anderen juist weer dat er minder wonen. Erg duidelijk is het dus niet erg. Wel weten we dat alles te belopen is als je tijd hebt ;). Het is ongeveer een half uur van de school tot aan het dorp lopen. Dat geeft een prachtig uitzicht en je loopt dwars door de bush heen. Een erg leuke route dus. Vervolgens is het nog een kleine twintig minuten naar het huis waar we logeren. Aangezien het een behoorlijk stijle route is, lopen we wel van school naar het dorp maar niet andersom. Dat is ´s-ochtends niet te doen dus nemen we bus (wat echt heel goedkoop is). Verder verkopen de winkels hier echt alles. Dat wil zeggen, in een winkel worden zoveel mogelijk verschillende dingen verkocht. Dat levert wel eens verwarrende situaties op (omdat we totaal niet kunnen vinden wat we nodig hebben) maar is ook wel grappig. Je kan iets vinden waar je het totaal niet verwacht.

Inmiddels hebben we twee salsa danslessen gehad. Echt ontzettend leuke dans om te dansen en ook Rob begint het nu onder de knie te krijgen. Daarnaast hebben we een koffieplantage bezocht en het verschil geleerd tussen goede en slechte koffie, zijn we doornat geworden in nationaal park Guayabo (het tropisch regenwoud doet zijn naam eer aan) en zijn we voor niets de actieve vulkaan Turrialba opgelopen aangezien je niet de krater in kon kijken. Maar om het positieve van de laatste twee activiteiten, we krijgen in ieder geval genoeg beweging!

Turrialba ligt trouwens in een vallei. Dit betekend dat Turrialba geen regen of droog seizoen kent, het regent er gewoon vaak. De afgelopen drie dagen heeft het gewoon non stop geregend. We hebben het nog nooit zoveel achter elkaar zien regenen en het is maar goed dat Nederland zulke regenbuien niet kent!
Een hoogte punt was de excursie naar een slangenboerderij (serpentario). Een man doet daar onderzoek naar de giftige slangen van Costa Rica. Na een heel verhaal in het Spaans (moeilijk maar volgbaar) weten we nu voor welke slangen we moeten oppassen (en dat zijn er nogal wat). Hij heeft er een paar uit hun hokken gehaald en Louise heeft er natuurlijk mooie foto´s van kunnen maken! Ook zette hij een prachtige roodoog kikker op onze schouder. Deze zijn in het wild bijna niet te spotten omdat ze erg goed in staat zijn omzichzelf voor ons te verstoppen!

Een ander hoogtepunt was het maken van Tamalis. Tatiana had ons uitgenodigd om met haar en haar familie Tamalis te maken. Dit is een traditioneel Costa Ricaans gerecht wat gegeten word met kerst. Een pakketje van rijst, kip, varkensvlees, aardappelpuree, wortel, ei, olijf, rode paprika en wat erwtjes wordt verpakt in een soort blad en vastgebonden met touw. Daarna wordt het een uur gekookt en kan je het bewaren of opeten. In totaal hebben ze in een dag 500 van die pakketjes gemaakt. Zelfs voor Costa Ricaanse begrippen een enorme hoeveelheid! De hele maand december wordt er dan ook dag en nacht van gegeten. De familie van Tatiana was heel open, gezellig en lekker gek. De oudste zus was behoorlijk aangeschoten en trok dan ook volop de aandacht. Verder stond de wedstrijd van PSV tegen NAC aan. Wel heel grappig om live Nederlands voetbal op t.v. te zien! De moeder van Tatiana is bloemist en Louise heeft dan ook alles in de bloemenwinkel te zien gekregen. En de Tamalis zelf? Dat smaakte verukkelijk :-D. Verder denken we dat we na onze reis voorlopig geen rijst met bonen meer hoeven te eten (dat eten we min. een keer per dag) Maar het eten is hier echt ontzettend lekker (ook al ziet het er niet altijd even lekker uit).

De flora en fauna is echt spectaculair! Zo hebben we inmiddels vele soorten orchideeën en andere bloemen gezien. Ook proeven we allerei nieuwe soorten vruchten (niet altijd even goed van smaak) en hebben we toekans, luiaards, kolibries en heel veel andere prachtige soorten dieren gezien.
O ja, bijna vergeten. Vorige week had Fernando (samen met Ingrid (een Nederlandse) eigenaar van de school) vrienden uitgenodigd om muziek te maken. Het resulteerde in een heerlijke en ontzettend gezellige avond met sangria, bier, hapjes enz… De muziek was tipisch Latijns Amerikaans in de trend van de Cubaanse groep: buena vista social club (google maar eens). Echt genieten dus!

Groetjes Rob en Louise

p.s. Dit is onze laatste week in Turrialba, wat we volgende week gaan doen? Dat lees je in onze volgende aflevering van robenlouise.waarbenjij.nu ;-).











Jaja we leren wat hier van de hele hele hele slechte Spaanse soaps :-p